Nie żyje Jah Stitch

Artysta zmarł 28 kwietnia.

Jah Stitch właściwie Melbourne James zmarł 28 kwietnia 2019 roku po krótkiej chorobie. Był jednym z pionierskich deejayów raggamuffin najbardziej znanym ze swoich nagrań z lat 70. W późniejszym okresie zajmował się aktorstwem występując m.in. w kampanii reklamowej butów Clarks.

Jah Stitch dorastał w wiejskim środowisku St. Mary na północy Jamajki. Później przeniósł się do tętniącego życia Kingston, a ściślej biorąc dzielnicy Papine, gdzie dołączył do swojej matki. Niestety konflikt rodzinny zmusił go do zamieszkania na ulicy. Tam kontrolę sprawował gang Spanglers, z którym młody James związał się w wieku 11 lat.

Swoją przygodę z muzyką zaczął śpiewając na yardzie z takimi artystami jak The Wailers, The Heptones, Roy Shirley czy Stranger Cole. Wkrótce jednak James stał się dobrze znany na całej Jamajce za sprawą swoich występów z  czołowymi jamajskimi sound systemami Lord Tippertone i Black Harmony gdzie używał swojego pseudonimu Jah Stitch.  Co ciekawe przydomek Stitch nadały mu fanki płci pięknej, ponieważ zawsze był nieskazitelnie ubrany. Przedrostek Jah doszedł kiedy James zainteresował się ruchem Rastafari.

Pierwsze nagrania powstały w 1975 roku. Zaczął mocno wypuszczając „Danger Zone” wyprodukowany dla Errola „Flabba” Hotla oraz „Killer” dla Bunny „Striker” Lee. Z resztą to z tym drugim związał się później na lata w kwestii zawodowej. Owocami tej współpracy są takie numery jak „Greedy Girl” (1977) czy „Give Jah The Glory” (1977).  Z kolei takie hity jak „Strictly Rockers” (1976) czy „Judgement”(1976)  zostały wyprodukowane przez innego wizjonera i świetnego producenta Viviana Jacksona aka Yabby You. Popularność Stitch rosła, aż do kwietnia 1976 roku kiedy to wyniku spięć z jednym z członków Spanglersów Stitch został postrzelony. Obrażenia objęły jego usta, a sama kula wyleciała rykoszetem.

Całe to zajście, a w konsekwencji długa czteromiesięczna rekonwalescencja sprawiły, że Stitch był gotowy do ponownego nagrywania. Historie głoszą, że nagrał on 19 numerów dla Bunny „Strikera” Lee w mniej niż godzinę, z których później powstał album „No Dread Can’t Dead” w 1976 roku. Późniejsze numery jak  „The Rod Of Correction” czy „Under Heavy Manners” (1977) ugruntowały jego reputację jako czołowego deejaya jamajskiej sceny muzycznej.

W 1977 roku często pojawiał się na koncertach w Wielkiej Brytanii, występując w Hammersmith Palais u boku Johna Holta i Johnny Clarke’a i grupy Black Slate. Nagrania z tego okresu ukazały się w postaci krążka na początku lat 80. na chwilę przed objęciem funkcji głównego selektora sound systemu Youth Promootion gdzie grał jako Major Stitch. Był mentorem dla takich tuzuów jamajskiej sceny jak Yami Bolo, Nitty Girtty, Tenor Saw i Daddy Freddiego.

W nowym millenium wystąpił w filmie reżyserowanym przez Dona Lettsa i Ricka Elgooda „Dancehall Queen”. Elgood obsadził go w jednej z ról w dramacie telewizyjnym „Mi and Mi Kru”w 2009 roku. Z kolei w 2015 był twarzą kampanii reklamowej butów Clarks.

W ostatnich latach Jah Stitch trenował młodych artystów do nadchodzących przeglądów talentów w Song Embassy w pobliżu Papine. W drugiej połowie 2018 roku zdiagnozowano u niego cukrzycę. Zmarł 28 kwietnia w Kingston w wyniku udaru mózgu i wielu stanów zapalnych w połączeniu z cukrzycą. Miał 69 lat.

Jah Stitch